Dag 105: De laatste paar dagen

Mijn laaste daagjes hier zijn nu toch echt aangebroken. Over minder dan 48 uur staan mijn ouders en zusje hier op de stoep. Ik vind het heel raar om me voor te stellen dat ik over 5 dagen weer thuis ben. Maar misschien vind ik het feit dat mijn familie hier over 2 dagen opeens rondloopt nog wel gekker. Het is hier de afgelopen maanden zo mijn eigen plekje geweest dat het echt gescheiden voelde van mijn leven in Nederland. Ik heb er wel super veel zin in. We gaan er nog even een super gezellig weekend van maken in Parijs en dan vertrekken we maandag met al mijn zooi weer terug naar Nederland. Ik vind het ook super leuk dat Marjolein mee kan komen. Tot gisteren kon ze niet mee ivm werk maar op het laatste moment heeft ze toch vervanging gevonden. Ik denk dat zij Parijs helemaal geweldig gaat vinden met alle kunst musea en galleries. Ik heb expres een paar plekken nog niet bezocht zodat ik dit weekend dingen ook nog voor het eerst kan doen. Zo gaan we de eiffeltoren beklimmen en een markt bezoeken.

De laatste stage dagen zijn wel een beetje lang. Het bewijs hiervan is deze update. Omdat ik eigenlijk alles afgerond heb ben ik de minuten echt weg aan het kijken. Ik ga het hier wel missen. Ik heb super genoten van het werk en de mensen. Ik heb hier ook zo’n vast ritme opgebouwd dat ik echt even moet ontwennen als ik weer terug ben. Maar ik heb ook zin in mijn nieuwe stage. En het zal super zijn om in de avond weer mensen om me heen te hebben. Ik heb mijn vereniging echt gemist!

Om mijn tijd te vullen ben ik begin dit jaar begonnen met "de bijbel in 1 jaar". Tot nu toe heb ik het nog vol gehouden waar ik best trots op ben. Het is toch mooi om elke dag even 20 minuutjes daar aan te besteden. Ik hoop alleen dat ik het ook vol houd als ik weer terug ben in de drukte thuis. Ik ben nu ook weer aan het vasten. Net als twee jaar terug vast ik op koekjes, snoepjes en chips. Vooral dat eerste is best lastig als je in het land van de patisserie woont. Maar tot nu toe gaat het best aardig. En ik heb mijn zusje zo ver gekregen om ook mee te doen dus dat is ook wel gaaf!

Twee weken terug heb ik in Parijs een bioscoop bezocht. Ik wilde heel graag Deadpool zien en gelukkig hadden ze deze in het Engels met Franse ondertiteling. Het was een hele aparte beleving om alleen in een buitenlandse bioscoop te zitten. Ten eerste was ik nog nooit alleen naar een film geweest en ten tweede waren bijna alle trailers in het Frans. Je merkt pas hoe lang die duren wanneer je er bijna niets van verstaat.

Mijn Frans is niet veel beter dan toen ik met de stage begon. Dit komt grotendeels door het feit dat ik hier gewoon met iedereen Engels spreek. Het is erg lastig om uit het niets een taal te leren. Ik heb wel een poging gedaan maar ze praten hier zo snel dat alles hetzelfde klinkt. Ik ben de taal wel gaan waarderen. Het is toch een mooie taal om te horen. Maar ik ben bang dat ik de taal helaas zelf nooit onder de knie gaat krijgen. Nou had ik dat ook niet verwacht. Ik bedoel, ik heb letterlijk mijn Franse werkboeken verbrand toen ik mijn laatste les gehad had :-P

Zo'n buitenlandstage was echt een gave ervaring. Ik vond het in het begin best spannend om zolang van huis te zijn maar het is me uiteindelijk hartstikke meegevallen. Te tijd is omgevlogen. En omdat het winter is vind ik dat helemaal niet erg. Dit was mijn kortste winter ooit. Het enige jammere was dat ik Kerst thuis heb moeten missen. Maar goed het was ook wel een bijzondere ervaring om dit hier te vieren. Nu nog even hopen op goed weer dit weekend en dan ben ik helemaal happy!